Ποίηση Αγγέλων

Βουτιά στην Αγάπη.

Έλα να κολυμπήσουμε στον Συμπαντικό Ωκεανό της Αγάπης.
Θα είμαστε μόνο εγώ, εσύ και ο Θεός μαζί.
Άφησε να ξεπλυθεί όλη η βρωμιά του παρελθόντος,
σε αυτά τα ιερά νερά.
Άγιος ήσουν, 
άγιος είσαι,
θυμήσου το ξανά!



Φωτογραφία:Google

Ποίηση:Φωτεινή Κεχαγιά


Αιώνιοι Εραστές.

Αλλάζω σώματα, σαν φορεσιές 
και πηγαινοέρχομαι στο Σύμπαν, 
με μόνο σκοπό να μάθω, 
να θυμηθώ. 
Έπειτα, η ίδια διαδρομή 
και πάλι πίσω 
και πάλι διακοπές,
 με εσένα να μου λες,
 πως δεν με ξέχασες ποτέ.



Φωτογραφία:Google
Ποίηση:Φωτεινή Κεχαγιά


Άγια Μπέρτα.

Άπλωσε το χέρι σου και πιάσε το δικό μου,
τι κι αν μας χωρίζουν πελάγη;
μπορείς να το κάνεις. 
Φόρεσε την αύρα σου,
 σαν μπέρτα στο λαιμό και πέτα,
τι κι αν είσαι άνθρωπος;
μπορείς να το κάνεις.
Άγιος ήσουν
Άγιος είσαι,
μπορείς πετάξεις.




Φωτογραφία:Google
Ποίηση:Φωτεινή Κεχαγιά


Ζεστός Θεός.

Όταν βοηθάω τα παιδιά,
με βοηθάει ο Θεός
και για σήμερα θα ζητήσω
την ζεστή σου αγκαλιά.

Πάρε την κουβέρτα σου
και σύρε την μέχρι το σπίτι μου,
χτύπα το κουδούνι μου,
θα σου ανοίξω.

Θα περάσουμε το βράδυ αγκαλιασμένοι,
θα μιλήσουμε ελάχιστα,
μα οι καρδιές μας,
θα πουν πολλά.

Πάρε την κουβέρτα σου
και σύρε την μέχρι το κρεβάτι μου,
χτύπα τη πόρτα της καρδιάς μου,
θα σου ανοίξω.

Είναι κάτι νύχτες σαν και αυτή,
που σε χρειάζομαι.
Χτύπα τα πόδια σου ρυθμικά
στο χαλάκι της εξώπορτας,
θα σου ανοίξω.


Φωτογραφία:Google
Ποίηση:Φωτεινή Κεχαγιά

Αγάπη από Σουσάμι.

Κριτσίνι η αγάπη σου,
τραγανή,
γευστική,
απόλαυση.



Φωτογραφία:Google
Ποίηση:Φωτεινή Κεχαγιά

Μάθημα στη Γη.

Ο χρόνος δεν υπάρχει,
έτσι ο κατώτερος εαυτός μου,
εκδηλώνεται ψευδώς,
σε ένα πλάνο προσομοίωσης
και διανύει το κενό,
έως ότου συμβούν 
τα προσυμφωνημένα μελλούμενα.
Έτσι μαθαίνω,μέσα από το παιχνίδι της ζωής.



Φωτογραφία:Σωτήρης Ζαφείρης
Ποίηση:Φωτεινή Κεχαγιά



Μισό Κιλό Αγάπη.

Η μεγαλύτερη αγωνία μου, 
μέχρι να φύγω και πάλι, 
είναι αν θα προλάβω
να αγαπήσω αρκετά.



Φωτογραφία:Σωτήρης Ζαφείρης
Ποίηση:Φωτεινή Κεχαγιά

Πτήση Αγάπης.

Έρωτα, 
αχ έρωτα,
έρχεσαι σαν στρόβιλος,
 σαν δίνη
και με παίρνεις 
και με σηκώνεις
και με κάνεις να πετώ.
Και έτσι όπως πετώ,
κοιτώ τις πουπουλένιες φτέρνες,
που μου χάρισες
και χαμογελώ.


Φωτογραφία:Σωτήρης Ζαφείρης
Ποίηση:Φωτεινή Κεχαγιά

Νταρμική Συνάντηση.

Όταν ελευθερώθηκα 
από την ανάγκη
να ανήκω και να κατέχω,
τότε πήρες το τρένο και ήρθες και με βρήκες.




Φωτογραφία:Σωτήρης Ζαφείρης

Ποίηση:Φωτεινή Κεχαγιά

Μπλε Καλαμπόκι.

Παίρνω φόρα ξαφνικά, 
τρέχω σαν αστραπή 
και δίνω μία στο τραμπολίνο της καρδιάς σου,
μπλούμ και βουτάω
μέσα στα μάτια σου
και σπέρνω καλαμπόκι.



Φωτογραφία:Google

Ποίηση:Φωτεινή Κεχαγιά

Ράδιο Μαργαρίτα.

Βάζω δύο μαργαρίτες στα αυτιά,
μία για το καθένα
και συντονίζομαι έτσι εύκολα
στο κόσμο των αγγέλων.



Φωτογραφία:Google
Ποίηση:Φωτεινή Κεχαγιά